Γιάννης Κότσιρας

Το τσιγάρο

Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας

Χάραξε και δε νυστάζω,
σκέφτομαι τι μου πες χθες
άσε με να σε κοιτάζω
κι άμα ξημερώσει ό,τι θες.

Γύρισε να σ' αγκαλιάσω,
τώρα ξέρω πως δε φταις
άσε με να σε χορτάσω
κι άμα βγει ο ήλιος ό,τι θες.

Στο τσιγάρο που κρατώ,
στον ένα μου Θεό
να μη δώσει να ξημερωθώ

Στο κορμί αυτό το αγγελικό
στο στόμα που φιλώ
έτσι μια ζωή θα σ' αγαπώ

Στο κορμί αυτό το αγγελικό
στο στόμα που φιλώ
έτσι μια ζωή θα σ' αγαπώ

Ξάπλωσε να σε κρατήσω
κλείσαν όλες οι πληγές,
άσε με να σε κοιμήσω
κι αύριο για σένα ό,τι θες.

Γύρισε να σ' αγκαλιάσω,
τώρα ξέρω πως δε φταις
άσε με να σε χορτάσω
κι άμα βγει ο ήλιος ό,τι θες.

Στο τσιγάρο που κρατώ,
στον ένα μου Θεό
να μη δώσει να ξημερωθώ

Στο κορμί αυτό το αγγελικό
στο στόμα που φιλώ
έτσι μια ζωή θα σ' αγαπώ

Στο κορμί αυτό το αγγελικό
στο στόμα που φιλώ
έτσι μια ζωή θα σ' αγαπώ




Το σεντόνι

Στίχοι: Μανώλης Φάμελος
Μουσική: Μανώλης Φάμελος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας

Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Το 'χω να με σκεπάζει
Κι είναι η νύχτα θάλασσα, η νύχτα θάλασσα
Που στα βαθιά με φωνάζει

Μέρες ξημέρωσαν, τα δύσκολα πέρασαν
Μα ο νους μου πίσω γυρνάει
Φταίει το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Που το άρωμά σου κρατάει

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Γύρω μου πράγματα, σκισμένα γράμματα
Σκόρπια από δω και από κει
Γίνονται θαύματα
Μα στ' άψυχα πράγματα
Τι μπορεί να σωθεί

Θα το παλέψω, θα ξαναπιστέψω
Μα λόγο πια δεν κρατώ
Φταίει αυτό το όχι σου
Γι' αυτό το όχι σου
Όλα τ' αρνιέμαι εγώ

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Σύννεφο που με τυλίγει
Παίζω το τραγούδι σου, το τραγούδι σου
Μα ο ουρανός δεν ανοίγει

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Δε μετανιώνω
Μα όταν κρυώνω, αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι.






Σε ερωτεύομαι

Στίχοι: Μανώλης Φάμελος
Μουσική: Μανώλης Φάμελος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας

Νόμιζα πως πια είχα χαθεί,
στο σκοτεινό μονοπάτι.
Mου 'δειξες πώς να πιστέψω ξανά,
ο παράδεισος πως υπάρχει.
Ήμουν στη λύπη αδερφός,
μα στη χαρά ένας ξένος,
μού 'δειξες όρθιος πως να σταθώ,
ν' αρχίσω πάλι απ' το τέλος.

Σε ερωτεύομαι
κι εσύ αθόρυβα,
μπαίνεις μέσα στον ύπνο μου
και μου φέρνεις τα όνειρα!
Σε ερωτεύομαι
γίνομαι στάχτη σου
και γεννιέμαι ξανά παιδί,
μέσα από την αγάπη σου...

Ήμουν στ' ανοιχτά ναυαγός.
Ξύπνησα πάνω στην άμμο
και σα λουλούδι που γέρνει στο φως,
γέρνω στον ώμο σου επάνω.
Μέσ' απ' τα φύλλα ο ουρανός,
ο ουρανός που εσύ κρατάς,
στον κόσμο αυτό που γκρεμίζει ο καιρός
κι αυτόν που χτίζει ο έρωτας.

πρώτη μας φορά
Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Αντώνης Μιτζέλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας

Έτσι όπως σ' έχω αγκαλιά
κι έχεις ακουμπήσει στα σεντόνια
Θεέ μου λέω η πρώτη μας βραδιά
κάνε να κρατήσει χίλια χρόνια

Πάνω απ' το απαλό σου το κορμί
πίνω σαν το μέλι τις σταγόνες
έλα να πετάξουμε μαζί
πάντα ερωτευμένοι στους αιώνες

Άγγιξέ με ζάλισέ με πάρε με ψηλά
φίλησέ με τύλιξέ με στα χέρια σου ζεστά
κι ας το πούμε κι ας ορκιστούμε κάθε μας βραδιά
όσο ζούμε να ξαναζούμε την πρώτη μας φορά

Όπως αφηνόμαστε γλυκά
τώρα νυσταγμένοι στο κρεβάτι
Θεέ μου λέω να 'μαστε καλά
πάντα ξεχασμένοι στην αγάπη

Έχεις κουραστεί μα εγώ είμαι εδώ
γείρε στο κορμί μου και κοιμήσου
όπου και να βγει θα σ' αγαπώ
έγινε η ζωή μου πια δική σου

Άγγιξέ με ζάλισέ με πάρε με ψηλά
φίλησέ με τύλιξέ με στα χέρια σου ζεστά
κι ας το πούμε κι ας ορκιστούμε κάθε μας βραδιά
όσο ζούμε να ξαναζούμε την πρώτη μας φορά


Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΛΜΑ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ..

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου Αρλέτα Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Γιαννης Κοτσιρας

Κοντά στα κύματα
θα χτίσω το παλάτι μου
Θα βάλω πόρτες
μ' αλυσίδες και παγώνια
Και μες στη θάλασσα
θα ρίξω το κρεβάτι μου
γιατί κι οι έρωτες
μου φάγανε τα χρόνια

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

Ξυπνώ μεσάνυχτα
κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω
ποιος σου το' πε αδυναμία
Που λογαριάζω
το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο
τον κόσμο στα σημεία

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια











Ανάθεμά σε
Στίχοι: Παντελής Θαλασσινός
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός
Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Κότσιρας Ελευθερία Αρβανιτάκη

Σ' έχω ώρες ώρες μα το Θεό
τόσο πολλή ανάγκη
που τρέχουν απ' τα μάτια μου
θάλασσες και πελάγη

Στείλε ένα γράμμα μια συλλαβή
αν έχεις το Θεό σου
που κρέμομαι απ' τα χείλη σου
κι είμαι στο έλεός σου

Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω

Κλειδώθηκαν οι σκέψεις μου
μες στου μυαλού τα υπόγεια
αχ πόσα θέλω να σου πω
και δεν υπάρχουν λόγια

Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ' έκανες και σ' αγαπώ
και τώρα μαραζώνω






Ολα είναι στο μυαλό.

Στίχοι:Μανώλης Φάμελος
Μουσική:Μανώλης Φάμελος
Πρώτη εκτέλεση:Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννης Κότσιρας

Ένα σημάδι βαθύ που δεν θα σβήσει
ποτέ δεν θα σβήσει
Ένα σημάδι παλιό που δεν θα αφήνει
η χαρά να κρατήσει
Και στις σιωπές περιπλανιόμαστε
μ' αυτό που μας πονά

Για ένα τίποτα χανόμαστε
στου δρόμου τα μισά
Μάτια μου αν σ' αγαπώ
τι να φοβάσαι πια
όλα είναι στο μυαλό
πόνος και γιατρειά

Αν σε σκεπάζουν σκιές
τότε να γέρνεις
να κλαις στο πλευρό μου
και με το δάκρυ σου εγώ θα σβήνω
κάθε παλιό εαυτό μου

Κι αν στις σιωπές περιπλανιόμαστε
μ' αυτό που μας πονά
όταν στα δυο το μοιραζόμαστε
δεμένους μας κρατά




Μα δεν ειναι τα ωραίοτερα τραγούδια!!!!!!΄.. Λατρεύω τον Κότσιρα... Ειναι τέλειος...




Σου τα αφιερώνω... Ειδες? παλι εσένα σκέφτομαι....

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΟΥ