Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Λα8ος





Η πυξιδα σπασμένη και πάλι
σε μια πόλη που δεν έχει ούτε ενα δρόμο
κι ούτε 3ερεις αυτό το στενό που σε βγαζει...
Χαμένος μέσα στου ονείρου την ζάλη,μια οφ8αλματη φορτωμένη στο ώμο
σ επιστέφει από εκεί που πας για να 3εφυγεις
Σημάδια ο χρόνος που ολο γυρνά και σ αφήνει εκεί που μια μεγάλη συγνώμη σ οφείλει.
Ξαφνικά η νύχτα σταμάτα και χωρίζεται στα κομμάτια ενος παζλ διαλυμένο που 8αυματα έταζε και χαρές ,μα φ8αρμενα οράματά έχουν μείνει για να τρέχουν οι λύπες ξυπόλητες............. χάρτινα ολα...

Πως να ανε3εις το χρόνο που φορτώνει άνθρωπους , τώρα πως να αντε3εις??

Να 8ρηνίσω μ εχει λείψει,για ένα τίποτα..






Δεν υπάρχουν σχόλια: